Ο Αλέκος Συσσοβίτης εκτός από πολυτάλαντος ηθοποιός είναι και ένας άκρως γοητευτικός άνδρας. Ωστόσο, αυτή του η εμφάνιση εκτός από «εισιτήριο» που του άνοιξε πόρτες στον χώρο, μάλλον του στέρησε και δουλειές, όπως εξομολογείται αποκλειστικά στον Γιώργο Πράσινο και στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί.
Μεταξύ άλλων, μίλησε για τις επιλογές της ζωής του αλλά και τη σχέση του με τις γυναίκες και τι είναι αυτό που ψάχνει πια σε έναν δεσμό.
Υπάρχει ακόμη η εντύπωση πως μοιάζεις αρκετά με ένα από τα τηλεοπτικά σου alter egos, τον Νίκο από το Είσαι το ταίρι μου. Ένας γοητευτικός πλεϊμπόι που έχει στην αγκαλιά του όποια γυναίκα επιθυμεί. Ισχύει στην περίπτωσή σου;
Όχι! (Γελάει.) Κανείς δεν μπορεί να έχει ό,τι θέλει. Αν ζεις σε τέτοιες αυταπάτες, θα έρθει η ίδια η ζωή να σου το θυμίσει. Ο άνθρωπος έχει βούληση, αλλά η μοίρα έχει τα βέλη. Δεν μπορείς να αγνοείς το πεπρωμένο. Είσαι ικανοποιημένος από τις επιλογές σου και τον τρόπο ζωής σου; Ακολουθώ τη μοίρα μου. Ασφαλώς και δεν κάθομαι σπίτι να περιμένω. Σαφέστατα δρω, θα πάρω τα πράγματα στα χέρια μου, αλλά δεν είμαι αυτός που πάση θυσία θα επιβάλει τη μοίρα του. Αφουγκράζομαι και αποδέχομαι το μοι – ραίο, την απώλεια σε οποιονδήποτε βαθμό.
Εμφανισιακά όλα αυτά τα χρόνια παραμένεις ίδιος. Στην τηλεόραση είναι σχεδόν απαγορευτικό να μεγαλώνεις;
Σε ευχαριστώ, αλλά δεν είμαι ίδιος. Θα το παρατηρήσεις τώρα που θα με βλέπεις στην Έξαψη. Καταλαβαίνω ότι στέκομαι καλά. Όπως έγραψε ο Σαίξπηρ, «μια εικόνα, χίλιες λέξεις». Η εμφάνιση είναι μεγάλο διαβατήριο αλλά μπορεί να είναι και τροχοπέδη. Η ελληνική τηλεόραση εξαρτάται από την εικόνα. Με το πέρασμα των χρόνων υπάρχει ο κίνδυνος να μείνεις έξω από τα πράγματα, γιατί από τη μία έρχεται το νέο αίμα και από την άλλη η ελληνική αγορά είναι μικρή. Δεν συμβαίνει το ίδιο, όμως, στο εξωτερικό. Εκεί βλέπουμε τους ηθοποιούς να μεγαλώνουν και να θεωρούνται ελκυστικοί. Κάθε ρόλος έχει τη γοητεία του και κάθε ηλικία επίσης. Άρα θα υπάρχει δουλειά για όλους εσαεί.
Τώρα που το βλέπεις από μια απόσταση, η εντυπωσιακή σου εμφάνιση σε δυσκόλεψε ή τα έκανε όλα πιο εύκολα;
Νιώθω τώρα κοιτώντας πίσω ότι συνέβησαν και τα δύο. Κάθε πράγμα έχει διττή προσέγγιση. Και με δυσκόλεψε και τα έκανε εύκολα. Σίγουρα όλοι είμαστε νάρκισσοι, ωστόσο ο βαθμός είναι διαφορετικός για τον καθέναν. Από την άλλη, έχω ένα προαίσθημα ότι μάλλον έχασα και δουλειές εξαιτίας της εμφάνισης.
Πίσω στα ’90s έζησες στιγμές αποθέωσης. Πώς το διαχειριζόσουν; Ήταν κάτι που απολάμβανες ή σε έκανε να ντρέπεσαι; Είχα μια κάποια συνειδητότητα, αλλά δεν καταλάβαινα πάντα πόσο αρέσω ή δεν αρέσω. Οι εποχές ήταν άλλες, διαφορετικές. Τότε όλοι ζούσαμε πιο ελεύθερα. Δεν υπήρχε η τεχνολογία, συνεπώς οι άνθρωποι δούλευαν την επικοινωνία μεταξύ τους. Έζησα πολύ ωραία και πολύ δυνατά, δεν νομίζω ότι καβάλησα το καλάμι και αν κάποια στιγμή ένιωθα ότι ήμουν ωραίος, όπως λες, δεν έπαψα στιγμή να έχω μια ευγένεια απέναντι στον άλλο, ένα ήθος. Κοιτώντας πίσω αυτό επιβεβαιώνεται γιατί με καμία σύντροφό μου δεν έχω κακή σχέση.
Τι είναι αυτό που ζητάς από μία σύντροφο;
Επιζητώ μια εύκολη σχέση, κυρίως σε ψυχολογικό επίπεδο. Όταν η σχέση γίνεται συγκρουσιακή, εκεί δεν μπορώ. Ο έρωτας είναι ένα λευκό χαρτί, ένα αδιάβατο τοπίο. Μπορεί εσύ να ζητάς δέκα συγκεκριμένα πράγματα, να βρεις έναν άνθρωπο που να σου δίνει δέκα διαφορετικά πράγματα και να τον ερωτευτείς…
Έχεις υπάρξει με γυναίκα που δεν είχε τις αναλογίες μοντέλου, ωστόσο κατάφερε να σε κερδίσει;
Ναι, έχω υπάρξει. Είμαι άνθρωπος που του αρέσει η ομορφιά αλλά κυρίως μου αρέσει η προσωπικότητα και η ομορφιά της ψυχής. Το σώμα έχει το δικό του πνεύμα, άρα προϋπόθεση είναι και μια σύνδεση με την πνευματικότητα του άλλου. Αυτό είναι το ζητούμενο, η ένωση δύο ανθρώπων με κάτι ουσιαστικό.
Δώσε μας μια εικόνα της καθημερινότητάς σου που δεν φανταζόμασταν για σένα.
Να είμαι με σηκωμένα μανίκια στις 4.00 τα ξημερώματα πίσω από το μπαρ στο Faust και να κουβαλάω ή να πλένω ποτήρια. Όλη μου τη ζωή με θυμάμαι με σηκωμένα μανίκια. Και έρχονται νέα παιδιά και μου λένε «κύριε Αλέκο, εσείς πλένετε τα ποτήρια;». Δεν είμαι από τους ηθοποιούς που μετά την παράσταση πάνε σπίτι και κρύβονται στη φωλιά τους. Είμαι κοινωνικός, η ζωή μου είναι εξωστρεφής. Είμαι ορατός!
