Με αφορμή τη συμμετοχή της στη νέα σειρά του Mega «Μαύρο Ρόδο» η Μυρτώ Αλικάκη παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και τον Γιώργο Πράσινο όπου μεταξύ άλλων μίλησε για τον ρόλο της, για το αν πιστεύει στα θεία, αλλά και τις συμβουλές που δίνει στους γιους της με φόντο τα παρενοχλητικά/κακοποιητικά περιστατικά σε γυναίκες.
Στο «Μαύρο Ρόδο» ενσαρκώνεις μια καλόγρια με σκοτεινό χαρακτήρα. Πώς προσέγγισες την ηρωίδα σου, τη μοναχή Κασσιανή;
Αν εξαιρέσεις ότι είναι μοναχή, η Κασσιανή είναι ένας κανονικός άνθρωπος, με τα προβλήματά του, τις αγωνίες και τις ανησυχίες του. Το θέμα με την Κασσιανή είναι ότι παρόλο που έχει αρνηθεί τα εγκόσμια και είναι καλόγρια, δεν έχει καταφέρει να ηρεμήσει την ψυχή της. Βασανίζεται από την ανάγκη για εξουσία και έχει πολλές ανασφάλειες. Κάπως έτσι λοιπόν την είδα και την πλησίασα, ως έναν κανονικό άνθρωπο.
Είσαι κοντά στη θρησκεία;
Όχι. Ποτέ δεν ήμουν κοντά, ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη να πιστεύω και, πολύ περισσότερο, να έχω σχέση με την εκκλησία. Ασφαλώς υπάρχουν πολλά πράγματα στον Χριστιανισμό που τα βρίσκω όμορφα και με αφορούν, όπως η ιδέα της αγάπης και της συγχώρησης. Αλλά και άλλα που δεν τα θέλω, όπως η ιδέα της αμαρτίας και της ενοχής. Επίσης, δεν μου αρέσει όταν η εκκλησία εκμεταλλεύεται τις αγωνίες των πιστών.
Ο Χριστιανισμός αναφέρεται και στην αιώνια ζωή. Έχεις μεταφυσικές ανησυχίες;
Όχι, με ενδιαφέρει αυτή η ζωή. Δεν έχω μεταφυσικές αγωνίες. Ομολογώ ότι δεν με ενδιαφέρει τι θα γίνει μετά. Ακόμα και όταν πεθάνω, δεν με χαλάει καθόλου η ιδέα του τάφου και ότι θα γίνω λίπασμα ή αν επιλέξουν την καύση. Είναι μια φυσική ροή των πραγμάτων. Το μόνο που θέλω είναι να μην ταλαιπωρηθεί κανείς από τους δικούς μου με το τι θα γίνει με το σώμα μου. Πραγματικά δεν με νοιάζει. Δεν με ανακουφίζει να ξέρω ότι κάτι υπάρχει μετά. Μάλλον με ανακουφίζει να ξέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα. Δηλαδή τι; Να σκέφτομαι ότι κάτι υπάρχει αλλά είναι κάτι που δεν ξέρω; Όχι. Προτιμώ τη βεβαιότητα από την αβεβαιότητα.
Φέτος συμμετέχετε σε «αντίπαλα» σίριαλ με τον πρώην σύζυγό σου Πέτρο Λαγούτη, αλλά μοιράζεστε την ίδια σκηνή στο Θέατρο Αθηνά με το έργο Τέλειοι ξένοι, σε δική του μάλιστα σκηνοθεσία και του Γιώργου Πυρπασόπουλου. Πώς αντιμετωπίζετε αυτό το δημιουργικό μπέρδεμα;
Σίγουρα δεν είμαστε καθόλου μαγκωμένοι που παίζουμε σε σειρές οι οποίες προβάλλονται απέναντι. Υπάρχει χώρος για αρκετές πετυχημένες σειρές. Ευτυχώς, και οι δύο είμαστε σε πολύ καλές δουλειές, που πάνε πολύ καλά. Με τον Πέτρο έχουμε κοινή αισθητική και στον τρόπο που βλέπουμε τη δουλειά μας, αλλά και πώς μας αρέσει να την κάνουμε. Είμαστε εργατικοί και φιλότιμοι, χωρίς να υποφέρουμε, αλλά να το ευχαριστιόμαστε. Συναντιόμαστε στη σκηνή του εξολοκλήρου ανακαινισμένου Θεάτρου Αθηνά με ένα έργο που είναι ενδιαφέρον και επίκαιρο. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι όλοι έχουμε μια δημόσια ζωή, μια προσωπική και μια κρυφή ζωή. Το έργο αγγίζει το θέμα της κρυφής ζωής και πόσο βλάπτει τους ανθρώπους να μη μιλάνε μεταξύ τους επί της ουσίας, επειδή φοβούνται να εκτεθούν ή την απόρριψη.
Σε μια κοινωνία που τα τελευταία χρόνια ζει με το #ΜeΤoo, ποιες είναι οι συμβουλές που δίνεις στους γιους σου; Ποιες ποιότητες θα ήθελες να έχουν;
Επειδή πιστεύω ότι πιο σημαντικό ρόλο από αυτά που λες παίζουν αυτά που κάνεις κι αυτό που είσαι, τους δίνω το εξής παράδειγμα ως μάνα: είμαι ικανή να κάνω πολλά πράγματα, είμαι αυτάρκης, δεν χρειάζομαι προστάτη και δεν χρειάζομαι κάποιον να με υποτιμά και να με ταπεινώνει. Έχουν καλό παράδειγμα και από τον μπαμπά τους. Η εποχή επηρεάζει, οι αντιλήψεις αλλάζουν και τα στερεότυπα σπάνε. Οφείλουμε να ακολουθήσουμε.
