Στον καναπέ του Dot κάθισε η Μυρτώ Αλικάκη και εξήγησε γιατί δεν μπορεί καθόλου την γκρίνια.
Περιέγραψε πώς είναι η ζωή με δύο γιους -έναν υπεραναλυτικό κι έναν που του τα βγάζει με το τσιγκέλι- και κατέληξε στο ότι αυτό που κρατά μαζί δύο ανθρώπους είναι η αλήθεια τους και όχι η «διαρκής, ανόητη ειλικρίνεια».
«Ως μοναχοπαίδι επένδυσα στις φιλίες. Έχω φίλους από 28 ως 65 χρονών και υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι στη ζωή μου στους οποίους μπορώ να πω το οτιδήποτε. Είναι 5-6. Κάποια τιγμή αποφάσισα ότι δεν θέλω να ντρέπομαι. Εκείνο που δυσκολεύομαι να απαλλαγώ και ίσως να μη θέλω, είναι ότι όταν αγαπώ και ενδιαφέρομαι για κάποιον μπορώ να γίνω “λάστιχο”. Είμαι μητρική με τους ανθρώπους», δήλωσε αρχικά.
Το μεγαλύτερο της ελάττωμα είναι ότι κάποιες φορές είναι αυστηρή. «Μεγάλωσα από πολύ νωρίς μόνη μου. Έχω μια επιβιωτική δύναμη πολύ έντονη. Δε συγχωρώ εύκολα την αδυναμία στους ανθρώπους, πέφτουν εύκολα στα μάτια μου, μπορεί να μην τους το πω».
«Ο δικός μου ναρκισσισμός είναι να τα καταφέρνω πάντα. Το άλλο είναι ότι επειδή μεγαλώνω, θέλω να προλάβω όσο περισσότερα πράγματα γίνεται. Νιώθω ευτυχισμένη, περιβάλλομαι από αγάπη και εμπιστοσύνη».
Για τον Πέτρο Λαγούτη: «Χρειάζεται πάρα πολύς χρόνος, απομάκρυνση από την εστία μόλυνσης, από την πληγή, χρειάζεται ο καθένας να προχωράει και να βελτιώνεται. Να κοιτάξει ο ένας τον άλλον και να πει συγγνώμη. Η ευτυχία έρχεται όταν υπερπηδάς εμπόδια».
«Ο ένας μοιάζει σε εμένα και ο άλλος στον Πέτρο, σε χαρακτήρα. Οι δυο μας όμως έχουμε κοινά, όπως η χαρά, η αθωότητα, ότι έχουμε ο καθένας τα σκοτάδια του και ότι έχουμε περάσει από συμπληγάδες. Έχουμε ζητήσει συγγνώμη στα παιδιά μας, έχουμε πει στα παιδιά ότι τα λάθη είναι για τους ανθρώπους».
«Όταν ένας άνθρωπος κάνει παιδιά δεν σημαίνει πως σταματά να είναι δημιουργικός. Έχω ένα παιδί υπεραναλυτικό κι ένα που του τα βγάζεις με το τσιγκέλι. Γενικά δεν κάνω ερωτήσεις. Προσπαθώ να μην τους πρήζω. Όταν κάνουμε κουβέντα συνήθως είναι ουσιαστική και ωραία».
«Τους ανθρώπους τους κρατά μαζί η αλήθεια και όχι η διαρκής, ανόητη ειλικρίνεια», πρόσθεσε.
«Στις δυσκολίες λέω διασκέδασέ το από τώρα γιατί σε 10 χρόνια θα είναι μια ιστορία που θα γελάς», κατέληξε.
