Η Φωτεινή Μπαξεβάνη στο Ζnews: «Σταμάτησαν πια να με φωνάζουν “Πέπη” από τα “Εγκλήματα” και με φωνάζουν “Μπετίνα”»
Συνεντεύξεις

Η Φωτεινή Μπαξεβάνη στο Ζnews: «Σταμάτησαν πια να με φωνάζουν “Πέπη” από τα “Εγκλήματα” και με φωνάζουν “Μπετίνα”»

Η Φωτεινή Μπαξεβάνη στο Ζnews: «Σταμάτησαν πια να με φωνάζουν “Πέπη” από τα “Εγκλήματα” και με φωνάζουν “Μπετίνα”»

Η πολυσχιδής ηθοποιός μιλά για το τέλος του «Κάνε ότι κοιμάσαι» και την αξεπέραστη «Κυρά της Ρω» που ερμηνεύει στο θέατρο

Δυναμική, ευαίσθητη και με μια αέναη δίψα για δημιουργία, η Φωτεινή Μπαξεβάνη δοκιμάζει πάντα νέα πράγματα, δοκιμάζεται και αγαπά να εξελίσσεται μέσα από τους ρόλους της.

Η ηρωίδα που υποδύεται στην επιτυχημένη σειρά της ΕΡΤ «Κάνε ότι κοιμάσαι» ήταν μια πραγματική αποκάλυψη και μια ευκαιρία για την ίδια να δείξει στο τηλεοπτικό κοινό -μιας και το θεατρικό την έχει απολαύσει σε δραματικούς ρόλους- μια διαφορετική υποκριτική πτυχή της.

Με αφορμή το φινάλε της πρώτης σεζόν της σειράς, που κέρδισε το τηλεοπτικό κοινό μέσα και από το καλογραμμένο σενάριο του Γιάννη Σκαραγκά, το εξαιρετικό καστ και το άρτιο αποτέλεσμα, η Φωτεινή Μπαξεβάνη μίλησε στο Znews για τον ρόλο της «Μπετίνας».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Fotini Baxevani Fotbax (@fotini_baxevani_official)

Ταυτόχρονα, η γνωστή ηθοποιός αναφέρεται και στη θεατρική επιτυχία της παράστασης «Η Κυρά της Ρω». το ταξίδι που έχει κάνει το έργο σε Ελλάδα και εξωτερικό και το μήνυμα αισιοδοξίας που περνά στο κοινό. Η «Κυρά της Ρω» είναι ένα θεατρικό ελληνικό φαινόμενο, που μετά από έξι χρόνια επιτυχημένων παραστάσεων σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και εκτός των συνόρων της, εξακολουθεί να προκαλεί το ενδιαφέρον σε θέατρα και οργανισμούς στην Ευρώπη, Αμερική και την Αυστραλία. Είναι μια παράσταση που έχει αγγίξει όχι μόνο το ελληνικό κοινό και τις ομογένειες αλλά και ένα ευρύτερο διεθνές κοινό που δεν ήταν εξοικειωμένο με την ελληνική ιστορία.

Το φινάλε του «Κάνε ότι κοιμάσαι» και ο ρόλος της «Μπετίνας»

Το μεγάλο φινάλε της σειράς «Κάνε ότι κοιμάσαι» πλησιάζει. Πες μας λίγα λόγια για αυτή τη συνεργασία και τη μεγάλη επιτυχία που γνώρισε η σειρά.

Είμαι πολύ χαρούμενη που συμμετέχω σε αυτή τη σειρά. Πρώτα από όλα επειδή αυτό συμβαίνει στην ΕΡΤ μετά και την τελευταία συνεργασία που είχα με τη σειρά «Ζακέτα να πάρεις». Χαίρομαι που η ΕΡΤ τα τελευταία χρόνια έχει μπει δυνατά στη μυθοπλασία ξανά και φυσικά χαίρομαι που συνεργάζομαι με την εταιρεία παραγωγής Silver Line Media Production και την Άννα Λεμπέση που εκτιμώ πολύ. Η Άννα είναι χρόνια στο κομμάτι της παραγωγής, αλλά είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε.

Αυτό που συμβαίνει με τη σειρά είναι πολύ ξεχωριστό. Έχω να ζήσω κάτι αντίστοιχο από την εποχή των «Εγκλημάτων». Έτσι αντιλαμβανόμαστε και την επιτυχία οι ηθοποιοί, πέρα από το τι λένε τα νούμερα τηλεθέασης και τι γράφεται. Το «Κάνε ότι κοιμάσαι» έχει κάνει ρεκόρ προβολών στο Ertflix. Είναι φαινόμενο. Με σταματούν παντού και με ρωτούν τι θα γίνει παρακάτω. Σταμάτησαν πια να με φωνάζουν με το όνομα της «Πέπης» στα «Εγκλήματα» και με φωνάζουν «Μπετίνα», όπως η ηρωίδα που υποδύομαι στο «Κάνε ότι κοιμάσαι».

Το καστ του «Κάνε ότι κοιμάσαι» – Από αριστερά, η Βίκυ Μαϊδάνογλου, ο Σπύρος Παπαδόπουλος, η Νικολέτα Κοτσαηλίδου, η Φωτεινή Μπαξεβάνη, η Έμιλυ Κολιανδρή και η Ναταλία Τσαλίκη (NDP)

Θεωρείς ότι έχεις κοινά στοιχεία με την ηρωίδα που υποδύεσαι στο «Κάνε ότι κοιμάσαι»;

Σε όλους τους ρόλους που έχω παίξει πάντα έχω βρει και κάτι κοινό. Ένας χαρακτήρας έχει εν δυνάμει μέσα του τα πάντα. Κανένας δεν γεννιέται δολοφόνος, δεν γεννιέται καλός ή κακός. Οι άνθρωποι δημιουργούνται και αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις που τους φέρνει η ζωή, διαφορετικά θα γνωρίζαμε από την αρχή τι είναι ο κάθε άνθρωπος, θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε και να προδικάσουμε τι θα κάνει στη ζωή του. Στη ζωή υπάρχουν ευχάριστες και δυσάρεστες εκπλήξεις και γι’ αυτό είναι και ενδιαφέρουσα. Δεν ξέρουμε τι θα μας τύχει και πώς θα αντιδράσουμε σε καλές αλλά και κακές καταστάσεις.

Ήξερες εξαρχής τι θα συμβεί με τον ρόλο της Μπετίνας;

Δεν το γνώριζα από την αρχή. Αυτό ήταν το ωραίο, εξελίσσεσαι με μια φρεσκάδα αντιμετώπισης και αντίδρασης όπως μπορεί να συμβεί και στη ζωή. Δεν ξέρεις από πριν τι μπορεί να συμβεί. Αν το ήξερες θα λειτουργούσες διαφορετικά.

Για εμένα ο ρόλος της Μπετίνας, παρόλο που δεν ήταν πρωταγωνιστικός, μου έδωσε την ευκαιρία να δείξω στο κόσμο -στο κομμάτι της τηλεόρασης- μια άλλη υποκριτική πλευρά μου. Στην τηλεόραση έχω συμμετάσχει κυρίως σε κωμωδίες και έχω κάνει ελάχιστους δραματικούς ρόλους. Οπότε αυτή ήταν μια ευκαιρία να παρουσιάσω κάτι διαφορετικό. Εμένα μου αρέσει να κάνω διαφορετικά πράγματα και να εξελίσσομαι, γιατί αυτή είναι η ουσία της Τέχνης μου. Μου αρέσει η καλλιτεχνική δημιουργική περιπλάνηση.

Στη σειρά συνεργάζεσαι με τον σεναριογράφο Γιάννη Σκαραγκά, με τον οποίο έχετε κάνει πολλές δουλειές μαζί.

Με τον σεναριογράφο της σειράς, Γιάννη Σκαραγκά μετράμε ήδη μια συνεργασία 25 χρόνων και ιδιαίτερα τα τελευταία έξι χρόνια που παίζω στη θεατρική παράσταση «Κυρά της Ρω». αλλά έχουμε συνεργαστεί και σε άλλα έργα που, είτε έχω παίξει, είτε έχω σκηνοθετήσει.

Η δουλειά που έχει κάνει στο «Κάνε ότι κοιμάσαι» είναι εξαιρετική. Το «Κάνε ότι κοιμάσαι» είναι ένα ψυχολογικού θρίλερ και αυτού του είδους οι σειρές έχουν μια πολυπλοκότητα και μια τεράστια δυσκολία για να είναι επιτυχημένες σεναριακά. Υπάρχει μια πολυπλοκότητα στο να δημιουργήσεις αληθινούς χαρακτήρες που μπορούν να φθάσουν σε πιο ακραίες καταστάσεις, που δεν συναντάμε στον κάθε άνθρωπο. Δυστυχώς, όμως, όπως βλέπουμε καθημερινά στις ειδήσεις το «Κάνε ότι κοιμάσαι» παρουσιάζει καταστάσεις που είναι τόσο επίκαιρες στην εποχή μας. Το σπουδαίο του σεναρίου είναι πως τίποτα δεν γίνεται χωρίς λόγο. Ό,τι και να κάνουν οι ήρωες είναι δικαιολογημένο. Αυτό είναι σημαντικό γιατί κι εμείς οι ηθοποιοί χαιρόμαστε όταν υποδυόμαστε ολοκληρωμένους χαρακτήρες.

Θα μας κάνεις κάποιο spoiler για την επόμενη σεζόν;

Δεν ξέρω τίποτα. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στους συντελεστές και στ’ αλήθεια δεν γνωρίζω τίποτα ακόμη για την εξέλιξη της Μπετίνας.

Τι άλλο ετοιμάζεις για την επόμενη σεζόν τηλεοπτικά και θεατρικά;

Σε λίγο καιρό θα ξεκινήσουμε τα γυρίσματα για τη δεύτερη σεζόν της σειράς «Κάνε ότι κοιμάσαι» και μέχρι το 2023 θα κάνουμε τις παραστάσεις στο εξωτερικό με την «Κυρά της Ρω». Έχουμε και κάποια ακόμη σχέδια με τον Γιάννη Σκαραγκά για το 2024 που δεν είναι ακόμη ανακοινώσιμα.

Η θεατρική παράσταση «Κυρά της Ρω» και το μήνυμα που στέλνει

Η θεατρική παράσταση «Κυρά της Ρω» που έχει ανέβει σε θεατρικές σκηνές τόσο σε Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, συνεχίζει το ταξίδι της. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσα από αυτήν την ιστορία;

Η παράσταση αυτή παίζεται έξι χρόνια. Έχουμε ταξιδέψει σε Κύπρο, Γερμανία, Αμερική και Αυστραλία. Μέχρι το τέλος 2023 φιλοδοξούμε να ολοκληρώσουμε κάποιες παραστάσεις στη Λατινική Αμερική και τις Ηνωμένες Πολιτείες που είχαμε ακυρώσει λόγω κορονοϊού.

Σε αυτό το έργο ο Γιάννης Σκαραγκάς έρχεται επίκαιρος με το πρόσωπο της Δέσποινας Αχλαδιώτη, γνωστής και ως «Κυρά της Ρω». Το έργο γράφτηκε το 2017 την περίοδο της οικονομικής κρίσης θέλοντας μέσα από το πρόσωπό της να μιλήσει για το τι βιώναμε εκείνη την περίοδο, πόσο μετά μάλλον με την κατάσταση της πανδημίας. Ο λόγος που παίζεται τόσα χρόνια είναι επειδή δίνει ένα αισιόδοξο μήνυμα για το πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν δυνατό κόσμο. Και το πώς μπορούμε να σταθούμε στη ζωή με αισιοδοξία, όταν ο κόσμος διαλύεται γύρω μας.

Η «κυρά της Ρω» έζησε από το 1890 μέχρι το 1982 ζώντας δυο παγκόσμιους πολέμους και πολλά δύσκολα κεφάλαια της νεότερης ελληνικής ιστορίας και μας μιλά στο σήμερα, δίνοντάς μας δύναμη και αισιοδοξία να σταθούμε και εμείς στα πόδια μας.

«Κάθε όνειρο είναι κι ευχή»

Εκτός από την υποκριτική έχεις ασχοληθεί με πολλά διαφορετικά πράγματα που έχουν να κάνουν με το καλλιτεχνικό κομμάτι. Ασχολείσαι με τη μουσική, με τη σκηνοθεσία, με τη διδασκαλία και στα πρώτα σου βήματα ήθελες να ασχοληθείς με τη γλυπτική. Πώς προέκυψε όλο αυτό;

Παρόλο που δεν υπήρχε κάποιος από την οικογένεια που να ασχολείται με τον καλλιτεχνικό χώρο, από μικρή είχα την τάση να ασχολούμαι με την Τέχνη. Έγραφα, ζωγράφιζα, έπαιζα στο σχολείο, έκανα μουσική. Όλο αυτό ήρθε πολύ φυσιολογικά στη ζωή μου. Τελειώνοντας το λύκειο, ήμουν ήδη προχωρημένη στη μουσική. Μπήκα στη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου και παράλληλα συνέχισα τις σπουδές μου. Με τα εικαστικά δεν γινόταν να ασχοληθώ γιατί δεν είχα πια άλλο χρόνο. Πιάνουν όμως τα χέρια μου. Κάνω ερασιτεχνικά χειροτεχνίες.

Μόλις τελείωσα τη δραματική σχολή δούλεψα και ως συνθέτης και ως ηθοποιός στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Όλα αυτά τα χρόνια πορεύομαι με αυτές τις δυο ιδιότητες της ηθοποιού και της συνθέτη. Από το 2008 έχω σκηνοθετήσει κάποια έργα στο θέατρο. Το πρώτο μάλιστα ήταν σε ένα έργο του Γιάννη Σκαραγκά το Prime Numbers που είχε ανέβει στη Νέα Υόρκη.

Είσαι ένας άνθρωπος που σου αρέσει να ζεις τη στιγμή. Υπάρχει, ωστόσο, κάποιο όνειρο που έχεις και θα ήθελες να πραγματοποιήσεις;

Τα όνειρα των ανθρώπων είναι πολλά και αλλάζουν κάθε φορά με το τι τους φέρνει η ζωή στο τώρα. Το ένα δένει με το άλλο. Υπάρχουν κάποιες γενικές ευχές και όνειρα, όπως η υγεία. Και με την περιπέτεια της πανδημίας και με το πώς νοσεί η ψυχή των ανθρώπων από την οικονομική κρίση και μετά, βλέπουμε πόσο σημαντικό είναι να διαφυλάξουμε την υγεία μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν. Από εκεί και πέρα όλα μπορεί να τα καταφέρει ο άνθρωπος. Στην καθημερινότητά μας βλέπουμε πώς όταν μας συμβεί κάτι καλό, νιώθουμε δυνατοί και έτοιμοι να κατακτήσουμε τα πάντα.

Για εμένα κάθε όνειρο είναι και ευχή. Και ξέρω ότι τα όνειρα και οι ευχές δεν πραγματοποιούνται μόνα τους. Θέλουν δουλειά και προσπάθεια, πείσμα, υπομονή και επιμονή.

Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι θεωρούν κάποια πράγματα δεδομένα στη ζωή και δεν μπορούν να τα εκτιμήσουν;

Αν αυτό μας συμβαίνει έχει να κάνει με ένα κομμάτι της απληστίας και του ότι κάποια πράγματα τα θεωρούμε πράγματι δεδομένα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή. Μέσα σε μια στιγμή μπορεί να ανατραπεί ο κόσμος. Η πανδημία ήταν και μια ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Να μην επαναπαυόμαστε, να προσπαθούμε για το καλύτερο και να εκτιμούμε αυτό που έχουμε.

Μέσα στο δύσκολο και φορτωμένο πρόγραμμά σου υπάρχει κάτι που σε αποφορτίζει στο τέλος της ημέρας;

Μέσα στο 24ωρο έχω τον χρόνο που χρειάζομαι για να αποφορτιστώ. Αυτό είναι ένα σημαντικό κομμάτι και θα έπρεπε όλοι να βρίσκουμε χρόνο για να το κάνουμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Είμαστε μια μηχανή που δεν μπορεί να δουλεύει όλες τις ώρες. Επίσης το να πάει κάποιος να δει μια παράσταση είναι ένα ψυχικό διάλειμμα. Η ψυχή μας χρειάζεται «τροφή». Γι’ αυτό και το θέατρο ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας δεν έπαψε να υπάρχει.