Η ηθοποιός Καίτη Κωνσταντίνου φωτογραφήθηκε με τη συμπρωταγωνίστριά της στο θέατρο και τηλεοπτική της «μαμά» στην Τούρτα της μαμάς, Λυδία Φωτοπούλου, για λογαριασμό του περιοδικού ΟΚ!. Οι δύο σπουδαίες ηθοποιοί μίλησαν στον Γιώργο Πράσινο και η Καίτη Κωνσταντίνου αναφέρθηκε στο ξεκίνημά της, τα ιστορικά Εγκλήματα αλλά και τα ανίψια της που έχει σαν εγγόνια της.
«Δεν μου πολυάρεσε το σχολείο, αλλά στις τελευταίες τάξεις ήθελα να φύγω από το χωριό. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ροδοδάφνη, λίγο έξω από το Αίγιο, και ήθελα να σπουδάσω. Κάθισα, στρώθηκα, διάβασα και πέρασα στη Φιλοσοφική. Κάπου εκεί ήρθε και η Δραματική. Το θέατρο πάντα μου άρεσε, οπότε ήταν σαν να με πήγαν τα βήματά μου εκεί. Τέλειωσα και τις δύο σχολές μαζί, δίδαξα δύο χρόνια ως καθηγήτρια, την πρώτη στον Βύρωνα και τη δεύτερη στο Μαρούσι ως αναπληρώτρια. Τότε ήμουν ένας πολύ ντροπαλός άνθρωπος –καλά ακόμη είμαι!– που ούτε σε οντισιόν πήγαινα. Δεν ήξερα πώς θα γινόταν και θα έπαιρνα ρόλο! (Γελάει.) Βλέποντας όμως πόσο δύσκολη ήταν η δουλειά του δασκάλου, άρχισα δειλά δειλά να πηγαίνω σε οντισιόν. Έτσι, εμφανίστηκα σε κάποια τηλεπαιχνίδια για παιδιά στην κρατική τηλεόραση και έκανα κάποια guest, όπως στο Ντόλτσε Βίτα, όπου ήμουν αγνώριστη. Έχω πετύχει το επεισόδιο στην τηλεόραση και δεν με αναγνώρισα. Το πρώτο μου σίριαλ ήταν Οι φρουροί της Αχαΐας» ανέφερε.
Ο Θοδωρής Πετρόπουλος «ευθύνεται» για τα θρυλικά πλέον Εγκλήματα;
Ναι. Ο Θοδωρής αναφέρεται ως Θοδωρής Πετρόπουλος στο θέατρο και ως Λευτέρης Παπαπέτρου στην τηλεόραση. Δεν ξέρω και εγώ πώς να τον πω. (Γελάει.) Εκείνος λοιπόν έγραψε τα Εγκλήματα. Εκεί πέρασα υπέροχα.
Σε φωνάζουν ακόμα «Σωσώ» στον δρόμο;
Ναι, ακόμα. Τιμή μου και καμάρι μου. Ήταν κάτι για το οποίο είμαι περήφανη. Θα ήμουν αχάριστη και αγνώμων αν δεν ήμουν περήφανη για μια τέτοια δουλειά, με αυτούς τους ηθοποιούς.
Δυσφορείς ή το απολαμβάνεις που σε έχουν ταυτίσει μαζί της;
Καθόλου δεν δυσφορώ. Είναι κάτι που αγάπησα πολύ και αγαπήθηκε από τον κόσμο. Αργότερα μου πρότειναν παρεμφερή πράγματα, αλλά ευτυχώς δεν μπήκα στη διαδικασία.
Ερχόμενη στην Αθήνα λοιπόν, βρήκες…
…μια άλλη οικογένεια. Είναι ωραίο να βρίσκεσαι με ανθρώπους που μπορείς να γελάς, να συναναστρέφεσαι, να κάνεις βλακείες. Συνεχώς με αυτά τα παιδιά είχαμε καλέσματα στα σπίτια, ξαφνικά πάρτι, ένα συνεχές «έλα το βράδυ από μένα», όπου από το τίποτα γινόταν πάρτι. Μαγειρεύαμε, πίναμε, ήταν ωραία χρόνια.
Καίτη, οι έτεροι των Εγκλημάτων, Υρώ Μανέ και Κώστας Κόκλας, συμπρωταγωνιστούν Στα Σύνορα στο Star. Πώς είδες αυτή τη συνάντηση;
Δεν το βλέπω καθόλου νοσταλγικά. Άσε να μεγαλώσουμε λίγο ακόμα και το συζητάμε. (Γελάει.) Και στην Τούρτα της μαμάς ο Κώστας έκανε και πάλι τον άντρα μου και όταν ήρθε η Υρώ για ένα guest, λέγαμε «τι ωραία, να που συναντιόμαστε και πάλι!».
Με τη Μαρία Καβογιάννη παραμένετε κολλητές φίλες; Αν δεν κάνω λάθος, ήσασταν και γειτόνισσες στον Βύρωνα.
Έχω μετακομίσει τα τελευταία δέκα χρόνια και μένω πλέον στο Παλαιό Φάληρο. Με τη Μαρία έχουμε χαθεί τελευταία.
Και οι δυο σας είστε ιδιαίτερα επιλεκτικές στις τηλεοπτικές σας συμμετοχές. Δεν επιβαρύνεται το εισόδημά σας;
Δεν μπορώ να δουλέψω και να κάνω πράγματα που δεν μου αρέσουν γιατί μαραζώνω. Αρκετές φορές έχω πει «όχι» γιατί δεν μου έχουν έρθει ωραίες προτάσεις. Δεν το παίζω ούτε ψωνισμένη ούτε τίποτα. Ασφαλώς υπάρχει και η επιβίωση, πρέπει να δουλέψουμε για να ζήσουμε. Όσο για το πώς τη βγάζω; Έχω φροντίσει από προηγούμενες δουλειές μου. Περνάω κανονικά με απλά πράγματα. Δεν είμαι άνθρωπος που του αρέσουν τα λούσα.
Ποια είναι η σχέση σας με τον χρόνο που περνάει; Λέτε την ηλικία σας;
Λυδία: Ναι, είμαι 67 κλεισμένα.
Καίτη: Α, τη λες; Και εγώ. Αλλά σήμερα δεν θα σας την πω. (Γελάει.) Ακόμα και στα εγγόνια της αδελφής μου απαγορεύω να με λένε «γιαγιά» ή «θεία Καίτη». Θέλω να με φωνάζουν «Καίτη». Αγαπώ την ηλικία μου αλλά δεν χρειάζεται να την υπενθυμίζουμε συνεχώς.
«Ο μπαμπάς μου ήταν δάσκαλος. Τον έχασα όταν ήμουν 8 χρόνων. Πέρασα πολύ δύσκολα καθώς ήταν μεγάλη η έλλειψη του πατέρα. Γενικά, είμαι πολύ δεμένη με την οικογένειά μου, τη μητέρα μου, την αδελφή μου και τα δύο ανίψια μου. Τα έχω σαν παιδιά μου. Όπως σου είπα και προηγουμένως, τώρα έχω γίνει και γιαγιά από την ανιψιά μου» είπε για την οικογένειά της.
«Ναι, ξέρω ότι μπορεί να φαίνομαι αυστηρή. Αλλά δεν είμαι αυστηρή με τους άλλους, είμαι με τον εαυτό μου. Θα τον κρίνω, θα του αλλάξω τα φώτα τις περισσότερες φορές. Επειδή είμαι εσωστρεφής φαίνομαι έτσι.
Είμαι καλά στη ζωή μου. Υπάρχει πληρότητα. Και έχω αγαπήσει και έχω αγαπηθεί. Νομίζω πως το πιο σημαντικό είναι να αγαπάς –προφανώς και να σε αγαπούν–, αλλά ξεκινάω από το να αγαπάω εγώ. Είναι πολύτιμο να μπορείς να δώσεις, να μπορείς να προσφέρεις.
Οδηγώ μηχανή αρκετά μεγάλου κυβισμού. Μάλιστα, απολαμβάνω τις βόλτες μου στο κέντρο με τη μηχανή πολύ περισσότερο από το αυτοκίνητο. Και πάντα φοράω κράνος» ανέφερε, κάτι που δεν γνωρίζει πολύς κόσμος.
