«Τι συμβαίνει στα σκοτεινά υπόγεια μιας σύγχρονης κουζίνας;»
Μέχρι Κεραίας

«Τι συμβαίνει στα σκοτεινά υπόγεια μιας σύγχρονης κουζίνας;»

«Τι συμβαίνει στα σκοτεινά υπόγεια μιας σύγχρονης κουζίνας;»

Το μικρό μπιζέλι χορεύει τσιφτετέλι, χορεύει τσιφτετέλι στη καρδιά των μαρουλιών…. ανεπιστρεπτί έχει περάσει η γλυκιά αθωότητα της Λιλιπούπολης…

Τώρα κυριαρχούν μάγειροι με σχολές chicken hell και καταγγελίες για αγριότητες από μάγειρους. Τι συμβαίνει όμως στα σκοτεινά υπόγεια μιας σύγχρονης κουζίνας;

Καταφέραμε να τρυπώσουμε σαν τον δαιμόνιο ρεπόρτερ Μπρίλη και σας μεταφέρουμε απίστευτες καταστάσεις που ποτέ δεν θα δουν το φως της δημοσιότητας όσο την κουζίνα κυβερνά ο Έκτορ Ριντρίνι όπως φωνάζουν τα ζαρζαβατικά τον πασίγνωστο σεφ στο βασίλειο του…

Στην αποθήκη που φυλάσσονται τα υλικά για μαγείρεμα επικρατεί μεγάλη αναστάτωση. Το κρεμμύδι με δάκρυα στα μάτια καταγγέλλει φρικτά βασανιστήρια.

«Χθες πήραν τρεις από εμάς. Ήταν δυο με μαύρες στολές και μαχαίρια στα χέρια. Τους δικούς μας αφού τους έκοψαν κομματάκια τους τσιγάρισαν σε καυτό λάδι» είπε το κρεμμύδι με λυγμούς ….

«Γιατί εμάς τι μας έκαναν;» πετάχτηκαν δυο κατακόκκινες ντομάτες. «Πήραν ολόκληρο καφάσι και το πέρασαν στο μπλέντερ. Λιώμα γίνανε οι αδελφές μας….»

«Η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο» πετάχτηκαν τα αγγούρια και τα αβοκάντο. «Να βγούμε να καταγγείλουμε την απαράδεκτη συμπεριφορά στα λάχανα, τα σέλινα, τα κουνουπίδια. «Εμένα με έριξαν σε καυτό νερό φώναξε μια πατάτα και ξεφλούδισα ολόκληρη. Και μετά με βάλανε μέσα στο καυτό γάλα καίει κάνανε πουρέ….»

«Είναι άθλιο όλο αυτό» φώναξαν οι πιπεριές. «Στολίζουμε τα πιάτα κομμένες ροδέλες ροδέλες, αλλού η πράσινη, αλλού η κίτρινη άλλου η κόκκινη!».

«Μήπως εμείς περνάμε καλύτερα;» φώναξαν τα φρούτα.  «Με στύβουν σαν λεμόνι, το πορτοκάλι το κάνουν χυμό και μπλιαχ με ρίχνουν πάνω στο κρέας» είπε ένα και αγκάλιασε ένα αχλάδι που είχε μαραζώσει….

Η στήλη κατέγραψε όλες τις καταγγελίες μία προς μία. «Πάρε με μαζί σου» μου είπε ένας ανανάς. «άκουσα πως θα με τρυπήσουν στο κεφάλι να γίνω χυμός!».

«Ξέρω τι θα κάνουμε» είπε ένα κολοκυθάκι που είχε κρυφτεί μέσα στα βλίτα. «Θα σαπίζουμε να μας πετάξουν. Τέτοια ζωή για να πλουτίζει ο κάθε Ριντρίνι δεν τη θέλουμε….χωρίς εμάς κανένα master chef δε θα προκόψει….»

Βγήκα από την αποθήκη με τρία κιλά ντομάτες που δεν με άφηναν να τις αποχωριστώ. Μπορεί να μην έδωσα λύση στο θέμα που έχει προκύψει εξασφάλισα όμως τα γεμιστά μου….

Πιο ανάλγητη πεθαίνεις!