«Μια γυναίκα φεύγει, μια σωστή κυρία»
Nikopolis Blog

«Μια γυναίκα φεύγει, μια σωστή κυρία»

«Μια γυναίκα φεύγει, μια σωστή κυρία»

Ο Νίκος Γεωργιάδης δεν λυπάται με την αποχώρηση της Ελένης Μενεγάκη και εξηγεί τους λόγους

«Μα γιατί δεν αποχαιρέτισες την Ελένη στο Instagram;» με ρώτησε ένας άνθρωπος του «χώρου» αργά χτες το βράδυ, όταν εκείνος και δεκάδες, μπορεί και εκατοντάδες, άλλοι την είχαν αποθεώσει εκστασιασμένοι, σαν να έφυγε η γυναίκα για τον άλλον κόσμο.

Κάποιοι από αυτούς, είχε τύχει να έχουν εκφραστεί με τα χειρότερα λόγια για το πρόσωπό της στο παρελθόν. Λεπτομέρειες, θα μου πεις. Έτσι ήταν πάντα αυτή η δουλειά.

Για να γίνεις Ελένη Μενεγάκη, δεν αρκεί η ομορφιά (μα πόση ομορφιά όμως!) και το επικοινωνιακό χάρισμα. Δεν μπορείς να είσαι καλούλης και γλυκούλης με όλους. Όποιοι ήταν καλούληδες και γλυκούληδες σε αυτό το κύκλωμα, γύρισαν γρήγορα σπίτι τους, ή δεν έγιναν ποτέ πρώτες φίρμες.

Η τηλεόραση είναι ένα πολύ σκληρό άθλημα, σαν τους Αγώνες Πείνας. Ο πιο ανθεκτικός, ο  πιο αποφασισμένος θα επιβιώσει. Φυσικά αν δεν υπάρχει λάμψη, η επιτυχία θα ξεθωριάσει σύντομα.

Πάρε παράδειγμα την Κωνσταντίνα Σπυροπούλου, πρώην προτεζέ της Ελένης. Ένας ολόκληρος μηχανισμός καναλιού και όλοι οι άνθρωποι του τότε προέδρου ήταν δίπλα της για την κάνουν σταρ. Δεν έγινε ποτέ. Διάσημη έγινε φυσικά και παραμένει.

«Στην τηλεόραση πρέπει να είσαι ο εαυτός σου». Μεγάλο ψέμα. Το σωστό θα ήταν «στην τηλεόραση πρέπει να είσαι ο εαυτός που θα εφεύρεις». Η Ελένη Μενεγάκη ξεχώρισε πολύ απλά γιατί δεν αντέγραψε καμία άλλη- όταν βγήκε το πρότυπο παρουσιάστριας ήταν η Ρούλα Κορομηλά. Επίσης δεν ρίσκαρε ποτέ, απορρίπτοντας χωρίς δεύτερη σκέψη ελκυστικές προτάσεις για διαφορετικού τύπου εκπομπές στη βραδινή ζώνη.

Η φρέσκια και ανάλαφρη εικόνα στο ξεκίνημά της έκρυβε πίσω ένα δαιμόνιο μυαλό που δεν έμεινε ποτέ στάσιμο, αντίθετα γινόταν όλο και πιο… επιχειρηματικό. Με μια εμφάνιση εκρηκτική που δεν έγινε ποτέ απειλητική, αφού έκανε όσα έπρεπε για να μην τη δουν ποτέ ανταγωνιστικά οι άλλες γυναίκες. Ήταν κι άλλες οι εποχές θα μου πεις. Εποχές που χτίζονταν ακόμα είδωλα, πριν προλάβει να τα καθηλώσει ο θαυμαστός κόσμος του διαδικτύου.

Η Ελένη, ακολουθώντας τα πρότυπα σταρ του εξωτερικού, έκανε τον τηλεθεατή μέρος της οικογένειάς της. Παντρεύτηκε έναν άνθρωπο λιγότερο πλούσιο από την ίδια, ενώ θα μπορούσε να κάνει έναν «πλατινένιο γάμο». Μια επιλογή όμως που συντέλεσε τα μέγιστα στο χτίσιμο του μύθου της. Εκείνος, ευφυής και δυναμικός, φρόντισε να την εξελίξει ως σύγχρονος Πυγμαλίωνας και φυσικά να είναι ένας άξιος πατέρας για τα παιδιά της- η ίδια είχε στερηθεί την παρουσία του πατρικού προτύπου σε τρυφερή ηλικία.

Κι εμείς με τη σειρά μας χαρήκαμε με τις χαρές της, σαν να ήταν δικές μας. Πονέσαμε με τον χωρισμό της, άσχετα και αν ήταν δική της απόφαση, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, μεγαλώσαμε μαζί της.

Ως προϊόν, εξάλλου, η Ελένη ήταν πάντα πάνω από την εκπομπή της. Ακόμα και όταν δεν έκανε υψηλά νούμερα τηλεθέασης, συνέχιζε να αποτελεί το πιο Άγιο Δισκοπότηρο των εξωφύλλων και οι χορηγοί έκαναν σειρά για να τους αγγίξει μπροστά στον φακό ο θηλυκός Μίδας.

Η Ελένη ήταν βέβαια μια άρτια παρουσιάστρια. Δεν έφερνε ποτέ σε δύσκολη θέση τους καλεσμένους της, δεν της άρεσε το φτηνό κουτσομπολιό και φρόντιζε πάντα να καλοπληρώνονται οι συνεργάτες της. Πολλοί από αυτούς δεν ήταν κατά καιρούς ευχαριστημένοι από τη συμπεριφορά της, άλλοι όμως έχουν να θυμούνται ότι τους έβαζε στο σπίτι της σαν να ήταν συγγενείς της.

Επίσης κάτι που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια η Ελένη έχει κάνει αρκετές φιλανθρωπίες που δεν έμαθε ποτέ κανείς. Ταυτόχρονα ήταν, λένε όλοι, η πιο αυστηρή στις οικονομικές της διαπραγματεύσεις με τους ιδιοκτήτες των καναλιών.

Προσωπικά δεν έχω κανένα παράπονο απέναντί της, αντίθετα όσες φορές την είχα συναντήσει ήταν πάντα πολύ ευγενική και άκρως προσιτή. Δεν θα ξεχάσω μάλιστα μια φορά, που είχα πάει σπίτι της για να επιλέξουμε κάποιες προσωπικές οικογενειακές φωτογραφίες της για να δημοσιευτούν στο περιοδικό, πριν ακόμα χωρίσει με τον Γιάννη Λάτσιο, χατίρι στον κουμπάρο της, Πέτρο Κωστόπουλο. Ένα σπίτι γεμάτο φωτογραφίες των παιδιών της, έτσι φαντάζομαι θα είναι και σήμερα. Γιατί, όπως ξέρω και από τους οικείους της, πολλά μπορείς να πεις για την Ελένη, όχι όμως ότι δεν ήταν πάντα μια αφοσιωμένη μητέρα.

Όχι, δεν στεναχωρήθηκα με την αποχώρηση της «βασίλισσας». Αντίθετα χάρηκα που είδα έναν άνθρωπο απαλλαγμένο από τον ιό της ματαιοδοξίας, που αποφάσισε να περάσει ποιοτικό χρόνο με την οικογένειά του και να απολαύσει τη ζωή του.

Πάντα πίστευα ότι η Ελένη, επειδή είχε στερηθεί την οικονομική ασφάλεια στην παιδική της ηλικία, την ενδιέφεραν πιο πολύ τα χρήματα από τη φήμη, δεν είχε ποτέ την αγωνία της δόξας και αυτό λειτούργησε υπέρ της. Τελικά κατάφερε να αποκτήσει και τα δύο στον υπερθετικό βαθμό και γι’ αυτό δεν έχει δικαίωμα να τη φθονεί κανείς.

Καλή επιστροφή Ελένη, όταν και όποτε το θελήσεις.