Πάτρα – Γειτόνισσα της οικογένειας: «Όταν πέθανε η Μαλένα κρατούσαν τη μητέρα για να μην πέσει μέσα στον τάφο»
Κοινωνία

Πάτρα – Γειτόνισσα της οικογένειας: «Όταν πέθανε η Μαλένα κρατούσαν τη μητέρα για να μην πέσει μέσα στον τάφο»

Πάτρα – Γειτόνισσα της οικογένειας: «Όταν πέθανε η Μαλένα κρατούσαν τη μητέρα για να μην πέσει μέσα στον τάφο»

Όσα ανέφερε

Σε θρίλερ που έχει καθηλώσει σύσσωμο το πανελλήνιο έχει μετατραπεί η υπόθεση της Πάτρας την ώρα που οι αρχές περιμένουν τα τελικά πορίσματα των ειδικών για τα αίτια θανάτων των τριών παιδιών.

Οι μαρτυρίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας έχουν σκιαγραφήσει μία πολύ παράξενη εικόνα για το προφίλ της μητέρας γεγονός που έχει πυροδοτήσει τα πιο άσχημα σενάρια που μιλούν για εγκληματική ενέργεια.

Ωστόσο, συγγενείς και φίλοι της οικογένειας δεν έχουν σταματήσει να στέκονται στο πλευρό της Ρούλας Πισπιρίγκου και να μιλούν για μία μητέρα που ανεβαίνει έναν απερίγραπτο «Γολγοθά».

Στην εκπομπή Tlive γειτόνισσα της οικογένειας έδωσε μία εικόνα από όσα έζησε δίπλα στην οικογένεια τα τελευταία χρόνια προβάλλοντας πτυχές της μητέρας που μέχρι τώρα δεν είχαν ακουστεί.

«Έβλεπα να πηγαίνουν βόλτες με τα παιδιά τους. Η μητέρα έφερνε την Τζωρτζίνα και τη Μαλένα στην πλατεία να παίξουν, έβλεπα τα παιδιά που κατέβαιναν από το σχολικό και πήγαιναν κατευθείαν στην αγκαλιά της μαμάς τους. Έβλεπα δυο πρόσχαρα παιδιά.

Όταν πέθανε η Μαλένα κρατούσαν τη μητέρα για να μην πέσει μέσα στον τάφο, ωρυόταν και χτυπιόταν. Τα μάτια του Μάνου έτρεχαν. Την Τζωρτζίνα την είχαν σε φιλικό σπίτι για να μην βιώσει όλα αυτά. Στην μπέμπα, την ώρα που προσπαθούσαν να κάνουν ανάνηψη στο ασθενοφόρο, η μητέρα απέξω φώναζε “όχι, το παιδί μου, να φύγω εγώ”. Ο Μάνος την τράνταζε και της έλεγε “τι λες τώρα;” και η Τζωρτζίνα μέσα από την πόρτα να σηκώνει τα χέρια και να λέει “Μην μου το πάρεις κι αυτό”».

«Ξέρω ότι ο Μάνος είναι στο πατρικό του, είναι σε διάσταση τα παιδιά. Τηλεφωνιούνται καθημερινά, πολλές φορές τη μέρα. Την περασμένη εβδομάδα ήταν στο σπίτι της Ρούλας, έχω δει και τη μητέρα του στο σπίτι της Ρούλας. Επειδή το σπίτι δεν έχει καλή μόνωση, αν τσακωνόντουσαν θα τους άκουγα. Τα παιδιά ήταν γελαστά. Θυμάμαι δυο αγγέλους να γελάνε συνέχεια, μες στην τρελή χαρά, όλο ζωντάνια. Δεν τα είδα ποτέ να κοιτάξουν φοβισμένα κανέναν. Το βλέμμα της Ρούλας μπορεί να είναι ψυχρό, αλλά ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του τρόπο να αντιμετωπίζει την απώλεια.

Η Ρούλα δεν βγαίνει έξω και αν θα βγει την συνοδεύει ο θείος της, η πεθερά της. Κάθεται όλη μέρα σπίτι κι έχει τις φωτογραφίες των παιδιών της και κλαίει» ανέφερε η γειτόνισσα της μητέρας.