Ο Γιώργος Καράμπελας βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή The 2Night Show και μίλησε για τη σχέση με τους γονείς του, την καταπίεση που έζησε λόγω των στυλιστικών του επιλογών αλλά και την απόφασή του να μην ζητήσει βοήθεια σε ψυχολόγο.
«Έχω πάθει όλα από τους ανθρώπους. Πήγα προς την κατεύθυνση των σκυλιών γιατί μου δίνει το Anything Goes γιατί μπορείς να είσαι όπως θες. Θες να ντυθείς με πράσινα; Θες να τσανιστείς; Μπορείς να το κάνεις άνετα.
Η οικογένειά μου το πρώτο πράγμα που δεν μπορούσε να κάνει γιατί είχαν τους δικούς τους δαίμονες, ήταν άνθρωποι της κατοχής και είχαν σύνδρομα. Η μαμά ήταν καταπιεσμένη αρχιτεκτόνισσα. Εγώ μεγάλωσα σε ένα αυστηρό περιβάλλον που δεν επιτρεπόντουσαν αυτά τα πράσινα, ούτε να γίνω χορευτής και για αυτό πήγα νομική. Ακόμα και όταν έφυγε ο πατέρας από τη ζωή και προσπάθησα να αποτινάξω τα βαρίδια της ζωής μου, εκείνη δεν ήταν σε φάση να καταλάβει. Στον μπαμπά μου του τα είπα όλα αλλά δεν τα κατάλαβα. Τους ευγνωμονώ, όμως, για την αγάπη που μου έδωσαν.
Με τον πατέρα μου μαλώναμε. Δεν έγιναν όλα αυτά στην εφηβεία αλλά στο 3ο ή 4ο έτος γιατί όλοι νόμιζαν ότι θα γίνω δικηγόρος. Ή στο τσακίρ κέφι αρχιτέκτονας. Τον ομφάλιο λώρο κόπηκε με τον θάνατο του πατέρα μου. Την έβαλα κάτω και της τα είπα όλα πολύ ωραία, είχα αποκρυσταλλωμένη άποψη για το τι είχε συμβεί. Τα έβλεπαν αλλά εγώ προτίμησα να κάνω μια παρουσίαση».
«Είμαστε 20 χρόνια παντρεμένοι και 23 χρόνια μαζί με τη σύζυγό μου. Έχουμε συμφωνήσει να κοιμόμαστε σε ξεχωριστά κρεβάτια. Μεγαλώσαμε και οι δυο σε οικογένειες που συνέβαινε αυτό. Οι γονείς μου κοιμόντουσαν ξεχωριστά αλλά δεν ήταν τσακωμένοι, κάθε άλλο ήταν πάρα πολύ αγαπημένοι. Απλώς είχαν αυτό το στυλ ζωής. Το είπαμε σχεδόν και οι δύο ταυτόχρονα. Και το δεύτερο ήταν πώς από τις λίγες φορές που έβαζα τον ζωτικό μου χώρο μπροστά».
«Έχω φετίχ με παπούτσια και κάλτσες. Επίσης δεν πετάω τίποτα, θα χαρίσω στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη αλλά δεν πετάω τίποτα. Ως concept maker δεν αγοράζω με την παρόρμηση της στιγμής. Ξέρω πολύ καλά γιατί είναι πολύ δομημένες στο κεφάλι μου οι εικόνες και οι αναφορές. Ξέρω ότι μπορεί να πάρω κάτι και να το φορέσω μετά από 5 χρόνια αλλά το βλέπω και μου δημιουργεί μια εικόνα. Αγοράζω ρούχα από 5 έως 1005 ευρώ. Τα περισσότερα κομμάτια είναι οικονομικά από μεγάλες αλυσίδες. Πρέπει να έχεις μάτι για να τα πετύχεις.
Έχω παρεξηγηθεί 100% για το ντύσιμό μου. Ως παιδί στην οικογένεια που ήμουν, τα χρόνια του πανεπιστημίου τα έκρυβα. Τότε ακόμα δεν είχα βρει την αυτοπεποίθηση, φοβόμουν, έκλαιγα. Ψυχοθεραπεία έχω κάνει μόνος μου. Ήμουν κοντά να ζητήσω βοήθεια αλλά ένιωσα ότι επειδή είμαι υπέρ αναλυτικός σαν άνθρωπος τα φτιάχνω και τα αποδομώ όλα. Ένιωσα ότι θα πήγαινα και θα του έκαιγα τον εγκέφαλο. Τα ήξερα δεν χρειάζεται να με ξεκλειδώσει κάποιος. Είχα βαρίδια στους ώμους που εγώ τα άφηνα και έπαθα τον “εκπαιδευμένο ψύλλο”».
