Τόνυ Δημητρίου: «Όταν ολοκληρώθηκε το έργο φοβόμουν και λέω “Παναγία μου, θα φάμε ξύλο”»
Τηλεόραση

Τόνυ Δημητρίου: «Όταν ολοκληρώθηκε το έργο φοβόμουν και λέω “Παναγία μου, θα φάμε ξύλο”»

Τόνυ Δημητρίου: «Όταν ολοκληρώθηκε το έργο φοβόμουν και λέω “Παναγία μου, θα φάμε ξύλο”»

Όσα είπε για την παράσταση που πρωταγωνιστεί και την πολιτική ορθότητα της εποχής

Καλεσμένος στην εκπομπή, Καλύτερα Αργά, βρέθηκε ο Τόνυ Δημητρίου και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην παράσταση που πρωταγωνιστεί.

Ο ηθοποιός παραδέχθηκε πως όταν έγραψε το εν λόγω έργο, φοβόταν λόγω της πολιτικής ορθότητας της εποχής, ωστόσο μια παράσταση στην Κρήτη ήταν αρκετή για να τον πείσει να τη φέρει και στην Αθήνα.

«Η παράσταση “Εκ του πατρός γεννηθέντα” έχει κάφρικο χιούμορ. Το λέω εγώ για την παράστασή μου γιατί είμαι γνωστός κάφρος, δεν είναι πολιτικώς ορθή. Αν ενοχλείται κάποιος καλό είναι να μην έρθει. Λέμε τα πράγματα όπως έχουν! Έχω “κατακλέψει το σύμπαν”. Ο ένας χαρακτήρας πάσχει από σύνδρομο Τουρέτ. Το είχα δει σε μια αμερικάνικη ταινία πριν από 15 χρόνια. Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτό το σύνδρομο και ιδίως από την κοπρολαλία είναι σαν να κρατάς το φτέρνισμα και να μην μπορείς. Έχουν και πολλά τικ. Ο άλλος χαρακτήρας που παίζω εγώ είναι ένας άνθρωπος του “φαίνεσθαι”, επιχειρηματίας, μπορεί να φοράει ρολόι ακριβό. Είμαι άνθρωπος που δεν δαγκώνει μεγαλύτερη μπουκιά από ότι μπορεί να καταπιεί. Αλλά στη σύγχρονη κοινωνία μας νοιάζει περισσότερο του τι δείχνουμε παρά το τι θέλουμε. Αν πεις σε κάποιον αν πάει στα καλύτερα ξενοδοχεία χωρίς ποστ ή δύο μέρες και να ποστάρει ό,τι θέλει, επιλέξει το δεύτερο. Είναι δύο διαφορετικοί χαρακτήρες με κοινό πατέρα και όλα τα προβλήματα ξεκινούν από εκεί».

«Ποτέ δεν έχω σκοπό να στεναχωρήσω, αλλά θα στεναχωρήσω. Όλο αυτό το πολιτικώς ορθό μας έχει κάνει να φοβόμαστε να πούμε σε μια κοπέλα “σου πάει αυτό που φοράς”. Πού πάει όλο αυτό το πράγμα; Βεβαίως δεν πρέπει να γίνεσαι προσβλητικός με τους ανθρώπους που δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Πλέον έχει ξεφύγει το πράγματα».

«Δεν χρειάζεται να αποδείξω στον κόσμο πόσο κάφρος είμαι, το ξέρουν. Όλο αυτό ξεκίνησε από τη διάθεση να γράψω κάτι. Ήταν μια περίοδος που ήθελα να κάνω κάτι δημιουργικό, ξεκίνησα από ιδέες που δανείστηκα δεξιά και αριστερά. Όταν ολοκληρώθηκε το φοβόμουν και λέω “Παναγία μου, θα φάμε ξύλο”. Πήγαμε στην Κρήτη που είναι πιο μπρούτοι και λέω “τώρα θα φάμε ξύλο”. Αλλά γέλασαν τόσο πολύ που μου έδωσε την ώθηση να το ανεβάσω στην Αθήνα. Ο κόσμος γελούσε σε σημείο που δεν το περίμενα, σαν να ξεσπούσε!».

Διαβάστε επίσης

Φαίη Ξυλά: «Στις γυναίκες κάνουν πολλές ερωτήσεις που είναι άκομψες, σεξιστικές και….»