Celebrities και εκλογές: Μια ιστορία ψηφοθηρίας χωρίς κανένα αποτέλεσμα
BLOGGERS

Celebrities και εκλογές: Μια ιστορία ψηφοθηρίας χωρίς κανένα αποτέλεσμα

Celebrities και εκλογές: Μια ιστορία ψηφοθηρίας χωρίς κανένα αποτέλεσμα

Όπως σε κάθε εκλογές, έτσι και αυτή τη φορά βλέπουμε να εντάσσονται σιγά σιγά στα ψηφοδέλτια των κομμάτων για τις Ευρωεκλογές αρκετά ονόματα ηθοποιών, αθλητών, παρουσιαστών και τόσων άλλων διάσημων προσώπων που είναι γνωστά από άλλους χώρους.

Η ηθοποιός Πέγκυ Σταθακοπούλου, ο μετεωρολόγος Σάκης Αρναούτογλου, ο πρώην ποδοσφαιριστής Γιούρκας Σεϊταρίδης, ο Χάρης Ρώμας, η Ραλλία Χριστίδου, ο Θάνος Καληώρας είναι μόνο μερικοί από αυτούς που θα κατέβουν στις επερχόμενες εκλογές για την Ευρωβουλή ή τους Δήμους και τις Περιφέρειες.

Η ιστορία όμως μέχρι σήμερα έχει δείξει πως όλο αυτό το “celebritομάζωμα” γίνεται μόνο για τις ψήφους και δεν έχει πραγματικά κανένα αντίκρισμα. Τα κόμματα εκμεταλλεύονται την αναγνωρισιμότητα και την αγάπη του κοινού σε αυτούς τους ανθρώπους και στη συνέχεια πολύ σιωπηρά ξεχνάμε όλοι πως κάποτε υπήρξαν σε κάποιο ψηφοδέλτιο.

Μου κάνει τρομερή εντύπωση πώς μετά από τόσα χρόνια και μετά από τόσα παραδείγματα όλοι αυτοί οι άνθρωποι πείθονται να κατέβουν σε εκλογές με κάποιο κόμμα από τη στιγμή που ξέρουν πως όλα αυτά που τους “πουλάνε” περί συμμετοχής στα κοινά, νέες ιδέες και “παρεμβάσεις” στη ζωή των πολιτών γνωρίζουν πως δεν θα συμβούν σχεδόν ποτέ.

Το 95% των καλλιτεχνών, αθλητών και όλων αυτών των “αθώων” ανθρώπων – που κατά πάσα πιθανότητα μπαίνουν σε αυτό το “παιχνίδι” με πραγματικό ενδιαφέρον- φεύγουν “τρέχοντας” όταν βλέπουν πως όλα αυτά που τους είχαν πει ήταν μόνο συνηθισμένα “λόγια του αέρα”.Έχουμε δει τόσους ανθρώπους άλλους αξιόλογους και άλλους λιγότερο, να μπαίνουν με πάθος σε όλο αυτό το ρομαντικά πλασμένο “παραμύθι” και μετά να φεύγουν στα “όρια της παράνοιας”.

Διότι οι πολιτικοί έχουν πάντα έναν κανόνα πριν και αφού σε πείσουν για κάτι. Δεν λένε ποτέ “όχι”. Ό,τι και να ζητήσεις, προτείνεις, συζητήσεις έχεις πάντα μια ενθουσιώδη αποδοχή και δεν σου χαλάνε ποτέ χατίρι. Αφού λοιπόν σε βάλουν σε αυτή τη διαδικασία και μαζέψεις τις ψήφους που χρειάζονται, αυτό το παιχνίδι συνεχίζεται… Δηλαδή δεν σου λένε ποτέ πως αυτό που λες, ζητάς, προτείνεις δεν γίνεται.

Ξέρουν πολύ καλά να παίζουν αυτό το “παιχνίδι” και εσύ τους κοιτάς απλά άναυδος. Δεν μπορείς ποτέ να καταλάβεις γιατί αφού δεν σου αρνούνται αυτό που θες, δεν γίνεται ποτέ. Όπως δεν καταλαβαίνεις και γιατί αυτό με το οποίο διαφωνείς, γίνεται. Και έτσι περνάει ο χρόνος μέχρι που ο εκάστοτε celebrity, καλλιτέχνης, αθλητής, “παρατάει τα όπλα” αλλά και τις τόσο χρήσιμες ψήφους του, και φεύγει.

Αυτό είναι ένα επαναλαμβανόμενο σενάριο που ενώ όλοι το βλέπουν, με έναν περίεργο τρόπο πείθονται και πάλι καινούριοι για να παίξουν ένα πολιτικό “παιχνίδι” που ως επί το πλείστον τους αφήνει ζημιωμένους και σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε σχέση με το κοινό τους που πιθανόν να έγιναν και ψηφοφόροι τους.

Η πολιτική είναι ένα πολύ σκληρό και γοητευτικό “παιχνίδι” που όμως παίζεται από αποφασισμένους και εκπαιδευμένους παίκτες. Είναι σαν να λέμε ένας “ρόλος”, που όμως δεν παίζεται μόνο στη σκηνή αλλά σε όλη τη ζωή.

Οπότε, φίλε celebrity, όταν σου προτείνουν τέτοιες θέσεις πρέπει να σκεφτείς. “Γιατί δεν μένουν σχεδόν ποτέ οι συνάδελφοί μου μετά τις εκλογές στις θέσεις τους για μεγάλο χρονικό διάστημα; Μπορώ να μου λένε σε όλα “ναι” και να μην γίνονται;” Και τέλος. “Αν δεν γίνεται τίποτα από αυτά που εγώ ονειρεύομαι, υπάρχει κάτι που με εξασφαλίζει στα μάτια του κόσμου;”