Η μηδενική ανοχή στη διαφορετικότητα έχει πολλά πρόσωπα. Ένα από αυτά είναι το body shaming, η στοχοποίηση ανθρώπων λόγω βάρους, ύψους, εμφάνισης, που κάθε φορά πάει κοντρα στα εκάστοτε πρότυπα ομορφιάς.
Το body shaming είναι πια μέρος της καθημερινότητας, είτε το αντιλαμβάνεται κανείς, είτε όχι. Από το πιο «αθώο» σχόλιο, μέχρι το πιο κακοπροαίρετο, όλα εστιάζουν στην έννοια του αποδεκτού σώματος και των προτύπων που κάθε φορά το ορίζουν.
Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση συνεχίζει τη σειρά ψηφιακών συζητήσεων Society Uncensored στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση στις 29 Ιουλίου με το θέμα αυτό που μας αφορά όλους.
Η βιομηχανία της ομορφιάς προβάλλει κατά κύριο λόγο γυναίκες, αλλά και άνδρες, «αποδεκτές/-ούς», που εντάσσονται στα στερεότυπα περί κάλλους, όπως ορίζονται σε εξώφυλλα περιοδικών και κοινωνικά δίκτυα. Πώς μπορούμε να αλλάξουμε τον ορισμό του τι είναι αποδεκτό ως σώμα; Τάπες, ψηλολέλεκες, τόφαλοι, κοκαλιάρηδες, με λεύκη, με ψωρίαση, με άπειρα τατουάζ: Χαρακτηρισμού που χαρακτηρίζουν και πληγώνουν τους ανθρώπους.
Το body shaming, αν και έχει βαθιές ρίζες στον χρόνο ως πρακτική, είναι ένας όρος που εμφανίζεται στον δημόσιο λόγο τα τελευταία χρόνια και περιγράφει τα επικριτικά σχόλια που μπορεί να δεχτεί ένας άνθρωπος για την εμφάνισή του. Το φαινόμενο αφορά τόσο γυναίκες όσο και άνδρες, επειδή όμως σχετίζεται κατεξοχήν με το γυναικείο σώμα και την εργαλειοποίηση και αντικειμενοποίησή του, το body shaming στοχοποιεί κυρίως θηλυκότητες.
Στην κοινωνία θαυμάζουμε γυναίκες, αλλά και άνδρες, στις «ιδανικές» διαστάσεις, χωρίς δερματοπάθειες και αυτοάνοσα που αλλάζουν την «αποδεκτή» όψη. Το body shaming περιγράφει τα κακόβουλα σχόλια, τα οποία εκδηλώνονται για να προσβάλουν και να χαρακτηρίσουν την εμφάνιση ενός ανθρώπου –είτε για τα φυσικά είτε για τα επίκτητα χαρακτηριστικά του– όταν ξεφεύγουν από το μη ρεαλιστικό πρότυπο που κυριαρχεί. Το body shaming έχει βαθιές πολιτισμικές ρίζες στην κοινωνία, στα Media, στην οικογένεια, στον τρόπο που μεγαλώνουμε, ακόμα και στην τέχνη και στον κινηματογράφο, και φυσικά στις πατριαρχικές κοινωνικές δομές που ακόμα επικρατούν και καθορίζουν τις αντιλήψεις μας.
Το τελευταίο διάστημα, η συζήτηση έχει ανοίξει έντονα και στην ελληνική κοινωνία. Αφορμή μπορεί να έχει σταθεί και το γεγονός ότι ασκείται τελευταία body shaming σε ανθρώπους για τα κιλά τους, την κυτταρίτιδα ή τις ραγάδες τους, τα τατουάζ ή τις δερματοπάθειές τους, ή ακόμα το ότι πρόσωπα με αναγνωρισιμότητα μπορεί να γίνονται τα ίδια θύτες κακόβουλων σχολίων.
Εντωμεταξύ, γυναίκες και άνδρες με εξωπραγματικά «ιδανικές» διαστάσεις κυριαρχούν στα κοινωνικά δίκτυα, είτε για να επιβάλουν τα καθιερωμένα πρότυπα της βιομηχανίας ομορφιάς που εκθειάζουν το υπερβολικά αδύνατο και γυμνασμένο σώμα, είτε για να μας συμβουλεύσουν να αγαπάμε το σώμα μας, όπως είναι…
Εν μέσω καλοκαιριού, όπου αρκετοί και αρκετές νιώθουν ανασφαλείς να εκθέσουν το σώμα τους στα βλέμματα των άλλων, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση ανοίγει τη συζήτηση, όχι μόνο με αφορμή την παραλία, αλλά κυρίως για να δούμε πώς θα καταφέρουμε να χωράμε στα σώματά μας απενοχοποιημένα.
